Legality ng Virtual # 53 - Hindi, \ "Ang Mga Laro bilang isang Serbisyo \" Ay Hindi Panloko: Isang Tugon sa Mga Nasumpaang Bukirin (Hoeg Law)
Alam ko na ang mga pag-scan na na-translate ng fan at na-scan na mga opisyal na pahina ay labag sa batas kapag ang isang manga ay inilabas sa Ingles, ngunit hindi ko sigurado kung ano ang mga patakaran kung ang manga ay hindi pa pinakawalan sa Ingles. Ano ang mga pangkalahatang alituntunin tungkol sa legalidad ng mga fan-translation at pagsasalin sa pangkalahatan para sa manga na nagmumula sa Japanese hanggang English (o anumang iba pang wika na mayroong magkakaiba / tiyak na mga patakaran)?
5- dapat mong suriin ang kcl.ac.uk/artshums/depts/cmci/people/papers/lee/bet pagitan.pdf na napupunta sa pagkakaiba ng infrigment ng copyright at fan subbing / scanlating
- Isang tala lamang, mayroong ilang mga pangkat ng pag-scan na sa katunayan ay nakakakuha ng pahintulot mula sa may-akda upang i-scan at isalin ang kanilang mga gawa.
- @krikara talaga? Maaari mo bang ituro ang isang halimbawa ng isa? Medyo nag-aalangan ako, dahil literal na hindi ko pa naririnig ang ganoong bagay na nangyayari.
- @senshin Maraming mga webtoon at Baka-Tsuki light novel ang may pahintulot ng may-akda. Tungkol naman sa manga, mayroon ding ilan. Suriin ang link na ito mangaupdates.com/showtopic.php?tid=40345&page=1
- @krikara Huh, okay. Ang dami mong nalalaman!
Ito ay usapin ng batas sa internasyonal na copyright, at dahil dito ay medyo kumplikado at nakasalalay sa kung saan ka nakatira. Gayunpaman, para sa karamihan ng maunlad na mundo ang mga batas ay medyo na-standardize at kung gayon, kung nais mong magpinta ng malawak na brush-stroke at huwag pansinin ang mga teknikal na nuances, ang mga batas ay pandaigdigan.
Karamihan sa mga bansa sa mundo ay mga partido sa mga kasunduan sa kalakalan at mga kasunduan sa copyright. Ang pinakatanyag sa mga ito ay ang Berne Convention, ngunit maraming iba pa. Nang hindi napupunta sa napakaraming mga teknikal na detalye, kung ano ang ibig sabihin ng mga kasunduang ito ay igagalang ng mga bansa ang copyright at intelektuwal na pag-aari ng bawat isa sa ilang antas. Mayroong ilang mga exemption, tulad ng patas na paggamit, ngunit ang mga pag-scan ay tiyak na hindi umaangkop sa anuman sa mga ito.
Ang Japan ay kasosyo sa karamihan ng mga bansa sa mga nasabing kasunduan.Nangangahulugan iyon na ang mga may-ari ng Japanese IP rights ay maaaring karaniwang mag-file ng suit laban sa mga taong lumalabag sa kanilang mga karapatan kahit na sa ibang mga bansa. Bilang kahalili, maaaring isipin tungkol dito na ang mga gawaing Hapones ay nagpapanatili din ng ilang mga ligal na proteksyon sa ibang bansa, upang hal. ang isang manga scanalator ng Estados Unidos ay lumalabag pa rin sa batas. Ang mga batas na ito ay karaniwang malawak at may kasamang maraming iba't ibang artistikong media (hal. Anime) at iba pang mga gawa na nasa ilalim ng proteksyon ng batas ng IP. Kaya, para sa lahat ng praktikal na layunin, kung namamahagi ka o nakakakuha ng mga kopya ng manga na hindi opisyal na may lisensya, malamang na lumalabag ka sa batas.
Ang katayuan sa paglilisensya ay walang anumang legal na tindig sa katayuang copyright. Ang paglilisensya ay isang hiwalay na isyu ng kung ang ibang mga kumpanya ay maaaring lumikha at ipamahagi ang gawain (karaniwang sa ibang bansa). Ang isang hindi lisensyadong trabaho ay malamang na protektado pa rin sa ilalim ng internasyunal na batas. Gayunpaman, may mga praktikal na isyu na nauugnay sa gastos ng pagsasailalim sa naturang ligal na paglilitis at ang backlash ng fan na gumawa ng ligal na aksyon na malamang, lalo na sa kaso ng seryeng walang lisensya kung saan ang may-ari ng mga karapatan ay karaniwang may maliit na makukuha sa pananalapi. Ang kwentong ito ay maaaring mabago nang malaki kapag maraming mga partido (hal. Mga sponsor) ang kasangkot.
Ang Anime News Network ay may mahusay na panimulang pagkakasunud-sunod ng mga artikulo tungkol sa ligal na aspeto ng anime. Siyempre, may mga praktikal na pagkakaiba sa pagitan ng anime at manga. Partikular, ang mga tagagawa ng anime ay karaniwang may parehong higit na kakayahan at interes na protektahan ang kanilang IP kaysa sa mga tagagawa ng manga. Gayunpaman, hindi bababa sa pangunahing antas, mahalagang walang ligal na pagkakaiba sa pagitan ng mga proteksyon na ibinigay sa dalawa. Narito kung ano ang sasabihin nila tungkol sa mga fansubbing sa mga kasong katulad nito:
Isang karaniwang tanong na lumitaw, ay ang legalidad ng pag-download ng palabas na hindi lisensyado o hindi pa pinakawalan sa Estados Unidos (o kung saan man maaaring manirahan ang tao). Kahit na ang bagay na ito ay mas mababa at mas mababa sa isang pag-aalala para sa mga bagong palabas salamat sa streaming na pagsisikap sa pamamagitan ng Hulu, Crunchyroll at iba pang mga serbisyo, ito ay isang pangkaraniwang tugon mula sa maraming mga tagahanga ng isang palabas na wala silang ibang paraan ng panonood na ito sa maikling pag-import ng mga DVD o mga blu-ray mula sa Japan (na maaaring mayroon o walang mga subtitle, pabayaan ang isang dub).
Ang katotohanan ng bagay na ito ay gayunpaman na kahit na ang isang palabas ay hindi lisensyado para palayain sa Estados Unidos protektado pa rin ito sa Estados Unidos. Maraming mga internasyonal na kasunduan ang umiiral sa pagitan ng mga bansa na nagbibigay ng mga tagalikha sa isang bansa ng proteksyon ng kanilang mga gawa at karapatan sa isa pa. Kasama sa mga kombensiyong ito ang kombensiyon ng Berne, UCC Geneva, UCC Paris, TRIPS at WCT. Parehong Japan at Estados Unidos ang lumalagda sa lahat ng limang kasunduang ito. Nang hindi napupunta sa mga detalye ng bawat kasunduan, karaniwang nangangahulugan ito na ang anime, ginawa at ginawa sa Japan ngunit hindi pa inilabas sa Estados Unidos ay protektado pa rin ng code ng Estados Unidos.
Kung ano ang maaaring hindi magkaroon ng kamalayan ng mga tagahanga, na sa pamamagitan ng pamamahagi ng isang pamagat ng anime sa Estados Unidos na hindi lisensyado ay potensyal nilang lumalabag sa copyright ng maraming iba pang mga nauugnay na kumpanya. Ang Anime ay madalas na nagsasangkot ng maraming mga sponsorship upang pondohan ang isang proyekto. Ang mga logo ng kumpanya at mga pagkakalagay ng produkto ay napapailalim sa copyright o proteksyon ng trademark din at ang pagpapakita ng kanilang mga produkto o simbolo ay lumalabag sa batas sa intelektwal na pag-aari. Kaya, kahit na ang isang tao ay maaaring mag-stream ng isang yugto ng Code Geass na iniisip na ang nag-iisa lamang na kumpanya na dapat silang magalala ay ang Bandai, maaaring sa katunayan ay magsumite ng aksyon ang Pizza Hut para sa paggamit ng kanilang logo nang walang pahintulot. Ang Tiger & Bunny ay punung puno ng mga ad mula sa Pepsi hanggang Amazon na ang lahat ay may mga karapatan sa kanilang mga trademark at imahe na maaaring masira kapag ipinapakita ang orihinal na gawa. Karagdagan ito ay totoo para sa musika na maaaring madalas na isang magkakahiwalay na lisensya kapag nagtatampok ang isang palabas sa isang musikal na artista na gumagamit ng serye upang i-promosyon ang kanilang banda o pinakabagong solong kung saan maraming dahilan kung bakit maraming mga video sa YouTube ng isang anime ang tinanggal ng kanilang audio ng YouTube nang ang kahilingan ng artista tulad nito. Ang mga kasunduan sa paglilisensya na ito ay maaaring makaapekto sa isang pamamahagi ng domestic tulad ng nangyari sa paglabas ni Funimation ng Har + Guu na wala ang nagtatapos na awit na ohashi ni Eri Umihara.
Ituturo ko rin na habang ang mga fanubber at scanner ay halos tiyak na ligal na nagkakamali, ang bilang ng mga kaso na may kaugnayan dito ay medyo maliit. Mayroong maraming mga kadahilanan para dito. Para sa isa, ang industriya ng Hapon ay itinayo upang magbenta ng mga paninda sa Japan, kaya't wala silang interes sa pag-usig ng mga kaso sa ibang bansa. Ang industriya ng paglilisensya, sa kabilang banda, ay itinayo sa paligid ng isang umiiral nang kultura ng fansubbing, at sa gayon palagi nilang itinutuon lamang iyon.
Ang mas malaking kadahilanang hindi ito nangyari ay marahil ang backlash na magaganap laban sa isang samahan ng paglilisensya na ginawa ito ay marahil mas magastos kaysa sa anumang makukuha nilang makuha. Kahit na ang backlash laban sa Funimation para sa pagbibiro tungkol sa pag-demanda ng mga tag-download ng fansub ay medyo makabuluhan, at duda ako na interesado silang ulitin ulit iyon. Bagaman sa ligal na pagsasalita, malamang na nasa kanilang mga karapatan na gawin ito.
Ito ay isang medyo prangkang isyu. Kung nakatira ka sa isang bansa na isang signatory sa Berne Convention (na kung saan ay karamihan sa mga bansa), kinakailangan mong igalang ang batas sa copyright ng Hapon (at gayundin, kinakailangang igalang ng mga Hapon ang batas sa copyright ng iyong bansa).
Ang batas sa copyright ng Hapon (tulad ng karamihan sa batas sa copyright) ay ipinagbabawal ang hindi awtorisadong muling paggawa ng mga copyrighted na gawa,1 na kung saan ay isang mahalagang bahagi ng anumang pag-scan. Dahil dito, ang sinumang scanner na hindi nakakuha ng pahintulot mula sa may-ari ng copyright ng isang manga bago i-scan ito ay lumalabag sa batas sa copyright ng Hapon.2 Ang katotohanan na ang manga ay hindi pinakawalan sa Ingles ay hindi mahalaga.
Mayroong mga pagbubukod sa copyright, siyempre, ngunit wala sa mga ito ang talagang naaangkop sa isyu ng pag-scan. Ang patas na paggamit, lalo na, ay hindi isang pagtatanggol - ang pakyawan sa pagkopya ng kabuuan ng isang naka-copyright ay hindi maituturing na "patas na paggamit" ng isang korte.
(Siyempre, kung o hindi ang pag-scan ay etikal ay isang hiwalay na tanong sa kabuuan.)
1 Tingnan, halimbawa, ang mga artikulo 21 at 49 ng Copyright Act (opisyal na pagsasalin sa Ingles).
2 Ang sagot na ito ay hindi tumutukoy sa mga gawa na lumipas sa pampublikong domain. Walang ligal na hadlang sa pag-scan ng mga gawa ng pampublikong domain. Ang problema ay ang batas ng Hapon (Batas sa Copyright, artikulo 51) na tumutukoy na gumana sa pampublikong domain 50 taon pagkatapos ng pagkamatay ng may-akda, at walang sinuman ngayon ang nag-scan ng manga na iginuhit ng mga taong namatay bago ang 1963. Kaya, para sa praktikal na layunin, Ang pampublikong domain ay hindi talaga pumasok sa buong isyu ng pag-scan.
